De zaak draaide om een directeur-grootaandeelhouder (dga) die in 2018 een overeenkomst sloot voor de aankoop van crypto-tokens bij een partij in de Verenigde Arabische Emiraten. De overeenkomst vermeldde alleen de dga als koper. Toch maakte zijn bv € 250.000 over aan de verkoper en nam het bedrag op in de jaarrekening als belegging. Toen de tokens waardeloos bleken, nam de bv in 2019 een afwaardering op in de aangifte vennootschapsbelasting. De inspecteur accepteerde dat niet, omdat de investering volgens hem in privé was gedaan. De bv stapte daarop naar de rechter.
De rechtbank volgde het standpunt van de inspecteur. Doorslaggevend was dat de overeenkomst enkel door de dga in privé was ondertekend. Er bleek nergens uit dat hij daarbij namens of in opdracht van de bv had gehandeld. De rechter hechtte ook geen waarde aan het feit dat de betaling vanuit de bv was gedaan. Deze kwalificeerde hij als een verkapte winstuitdeling aan de dga. Dat de bv de investering als belegging op de balans had opgenomen, deed daar volgens de rechtbank ook verder niets aan af. In 2020 deed de dga nog een poging om de schade te beperken door als CEO aangifte van oplichting te doen en de vordering uit onrechtmatige daad over te nemen van de bv. Maar ook dat veranderde niets aan het oordeel van de rechtbank: het betrof uiteindelijk nog steeds geen zakelijke investering van de bv.
De uitspraak laat zien hoe belangrijk het is dat dga’s duidelijk en officieel namens de bv handelen als ze willen dat de onderneming de gevolgen van investeringen draagt. Dit houdt in dat er duidelijke, schriftelijke afspraken gemaakt moeten worden, vastgelegd in de juiste contracten. Ontbreekt die duidelijkheid, dan belegt de dga niet namens de bv, maar op eigen risico.
Rechtbank Den Haag 19 juni 2025 (publicatiedatum 22 juli 2025), ECLI (verkort): 10861
